Sidor som bilder
PDF
ePub

THE

CLASSICAL JOURNAL:

FOR

MARCH AND JUNE, 1826.

VOL. XXXIII.

̓͂Ω φίλος, εἰ σοφὸς εἶ, λάβε μ ̓ ἐς χέρας· εἰ δέ
Νῆς ἔφυς Μουσέων, ῥίψον ἃ μὴ νοέεις.

F

London:

PRINTED BY A. J. VALPY,

γε πάμπαν

EPIGR. INCERT.

RED LION COURT, FLEET STREET.

SOLD BY

LONGMAN, REES, ORME, BROWN, AND GREEN; C. AND
J. RIVINGTONS; SHERWOOD AND CO., PATERNOSTER
ROW; PARKER, OXFORD; BARRET, CAMBRIDGE;
MACREDIE AND CO., EDINBURGH;

CUMMING, DUBLIN; AND ALL

OTHER BOOKSELLERS.

1826.

[merged small][ocr errors][ocr errors]

sentiæ corporis in Eucharistia negatio. Eadem autem nocte Parisiis, Aureliæ, sive Gennebi, et in regii cubiculi janua affixi sunt. Hinc belli initium: capti innumeri: rumor circiter trecentos et ultra fert: novis et inauditis modis torquentur, longe miserrime comburuntur, eruuntur linguæ, manus præabscinduntur. Sunt porro in certas tabulas infinita capiendorum nomina relata. Sed duo studiosi huc ad nos nudiusquartus venerunt fuga e Galliis elapsi, et mulier quædam nobilissima cum famulis et nobilibus: illi aiunt decem tantummodo hucusque combustos, regem Parisios venire; hujus judicium, cum tantus sit captorum numerus, senatum expectare. Ego tam dira et atrocia ne vel spectarem vel audirem, commode socios itineris nactus discessi. Ante vero quam hæc exorirentur, mirum in modum omnes pii scripta tua amplectebantur, sollicite emebant, honorificentissime te unum et amplissime prædicabant. Sed hac tempestate, cum singulæ fere domus perquirerentur, omnes piorum lucubrationes partim Vulcano datæ, partim in Sequanam abjectæ. Ego et doctus quidam Hispanus cum multa haberemus, tandem ab hospite deprehensi sumus, qui secus ferre noluit, nisi ad Ecclesiasten aliquem, qui nos absolveret, res deferretur. Nos effecimus, ut apud Episcopi fratrem ejus tum vicarium et Evangelii fautorem ageretur. Sic quidem evasimus. Jam etiam ipse captus detinetur; in fratrem enim, Episcopum Parisiensem, licet Evangelicum sciant, nihildum audent. Sic omnia infestatores κλαγγῇ τὸ ἐνοπῇ τε Sed clam aliquot χιλιάδας τῶν τῆς ὀρθοδοξίας ἐχομένων σιγῇ μένια πνείουσας speramus et partim certo scimus.

Budæum quoque non est quod dubites: noster est totus, cum doctissimis quibusque. Sed hæc hactenus.

Frisius hoc tempore ad iter accinctus non erat; nam et tumor et inflammatio cruris obstabat, tum nonnihil cum febre luctabatur, et bonam linguæ Gallicæ partem tenebat, quod non pergenti frustra fuisset futurum, et minus quam ego sumptuum faciebat. Quanquam mihi, ne vivam si parciori esse licuerit. Libros non paucos et probatissimos emi huc ad me spero propediem mittentur. Abfui fere biennio : viginti sex Coronatos pro annua portione, sic vocant, numeravi. Multum primo itinere Parisios, inde Biturigas, et idem iter repetens huc Argentinam expendi. Et ne vestes, libros, et quicquid is rà diovτa requiritur enarrando molestior sim, quam a Pericle Athenienses, eandem a me quoque veram expensi rationem dari credatis. Si vos modium frumenti pro Coronato computetis, stipendium annuum erit viginti quinque coronati, ut ego quidem computo. Ego duobus his annis sexaginta quinque Coronatos insumpsi. Accepi e Petri Cholini Tugini stipendio quinquaginta Francos, id est, viginti duo Coronatos cum Testano, ut vocant: ab Andrea Wyngaertner novem Coronatos, abiens quatuordecim a vobis, et vos decem misistis, Forte quindecim Coronatos ultra sortem meam hoc toto biennio impendi.

Andreas Wyngaertner cum nobili quadam Galla muliere Argentinæ est. Resciverunt enim libros Lutheranorum invexisse. Uxor capta detinetur, bonorum et librorum confiscatio penes judices est, id quod Froschovero indicabitis. Petro Tugino imprimis satisfieri etiam atque etiam petimus; ingenue enim, et amice, et liberaliter suo nos stipendio uti concessit. Speramus vos (qua estis humanitate) non tam ȧroróμws nobiscum acturos. Et tu quoque, si meministi, abituris pollicebare, si quid præter sortem usus postularet, non defuturos vos.

Hic in ædibus Buceri vivo, quem Marpurgi propediem redituram exspectamus. Dum hic ero, in Hebræas litteras incumbam. Unica

in te et plurima spes est; potes enim. Ne igitur nos tuo amore, benevolentia, et patrocinio destitutos patiaris etiam atque etiam obtestamur. Salvere jube omnes Symmystas tuos, et præceptores meos Ammianum et Collinum, tum studiosos omnes, patruum meum, matrem mean, et Dominum Job. Friecium.'

Argentinæ in ædibus Buceri,
XXVII Decembris, 1534.

Tuum mancipium,
CONRADUS Gesnerus.

For further extracts there will not, I am aware, be room, but I hope that the work may obtain what the editor seems very anxious to secure for it, the countenance and approbation of literary men in this country.

T. P. P.

CLASSICAL CRITICISM.

I TAKE the liberty to send a few miscellaneous emendations and remarks on passages of the classics, some of which may perhaps be thought worthy of insertion. My knowlege is not sufficiently extensive to enable me to be sure whether in every instance they are original; but I have generally consulted some one very recent edition of the author.

so:

Eschylus, Choëph. 945. ed. Blomfield.
κρατεῖταί πως τὸ θεῖον παρὰ τὸ μὴ
ὑπουργεῖν κακοῖς.

ἄξιον οὐρανοῦχον ἀρχὰν σέβειν.
πάρα τὸ φῶς ἰδεῖν· μέγα δ ̓ ἀφηρέθη
ψάλιον οἴκων.

Kgarei de raç (or Tws), says Blomfield, Portus and Stanley read; and so he reads too, especially as the metre suits better "Imperium obtinet quodammodo divinitas ex eo quod malis operam non præstat." Surely to elicit this interpretation from the words, consistently with grammar, or to elicit any meaning from this interpretation, consistently with common sense, is rather a difficult undertaking. It strikes me as so plain, that I cannot conceive it should have been overlooked, that there

4 I am not answerable for some anomalies and inaccuracies of construction which appear in this letter. They are to be attributed either to the writer or the copyist.

« FöregåendeFortsätt »