of his fourteen Epiftles fo powerfully that the walls of Jericho, and all the machines of fuperftition, and the doctrines of the philofophers fell to the ground."

The paffages here quoted are extant at present only in the Latin verfion. Eufebius has been at the pains to collect in a particular chapter, the catalogue of the books of the New Teftament from the works of Origen. From his Commentary upon the Gofpel of St. Matthew he copies the following paffage, which determines what hiftories of the life of Jefus were univerfally received among the Chriftians. "I have learned by tradition (the evidences of antiquity) concerning the four Gofpels, which are exclufively received without difpute by the whole church of God under heaven, That

* Cap. xxv. Lib. VI. p. 289–292. The title of this Chapter is, όπως των ενδιαθηκων γραφων εμνημονευσε, namely, Origen.

the

the first was written by St. Matthew→→→ who compofed it in the Hebrew language for the ufe of the profelytes from Judaifm; the fecond by St. Mark,the third by St. Luke,-and the last by St. John."-Concerning the Epiftles of the Apoftles, the hiftorian gives us from the Commentaries upon St. John's Gofpel,' and the 'Homilies on the Epiftle to the Hebrews,' the following information: "St. Paul did not write to all the communities which he himself had established, and the Epiftles which he did write are not long. St. Peter has left one Epiftle, univerfally acknowledged; the fecond alfo ought not to be entirely excluded from the number of his works, because the matter is ftill doubtful. St. John has written a Gofpel, the Revelation, and a fhort Epiftle. The fecond and third Epiftles ought not to be entirely rejected, fince they were confidered by various people as genuine works of

St.

St. John. The Epiftle to the Hebrews could not well come from St. Paul, because the Greek in which it is writ ten is more elegant than that of the other Epiftles of this Apoftle. In all probability the subject matter was furnifhed by St. Paul, but the conftruction of the words is the work of fome other person who recorded the thoughts of the Apoftle, and illuftrated them with various remarks.”This is Origen's review of the writings of the New Teftament; I will infert below the whole paffage of Eufebius, from which I have here only extracted certain parts'. Whoever defires to receive

1 Loc. cit. p. 290, 291. δε Εν τῳ πρωτῳ των εις το κατα Ματθαιον ευαγγελιον, τον εκκλησιαςικον φυλάττων κανονα, μενα τεσσαρά ειδέναι ευαγγελια μαρτυρεται, ὧδε πως γράφων ὡς εν παραδόσει μαθών περί των τεσσαρων ευαγγελίων, & και μονα αναντιξόητα εσιν εν τη υπο τε ερανε έκκλησία το Θε8· ὅτι πρωτον μεν γεγραπ και το κατα τον ποτε τελώνην, ύσερον δε αποτολον Ιησε Χριςε Ματθαίον, εκδεδωκοτα αυτο τοις απο Ιεδαϊσμο πορεύσασι, γραμμασιν ἑβραϊκοις συντεταγμένον δευ

τερον

ceive further information of this teacher's evidences for the New Teftament,

τερον δε το κατα Μαρκον, ὡς Πετρος ὑφηγησατο αυτώ ποιησαντα, ὃν και ύιον εν τη καθολική επιτολή δια τούτων ώμολόγησε φασκων, ασπαζεται ὑμας ἡ εν Βαβυλωνι συνεκλεκτη, και Μάρκος, ὁ διος με και Τρίτον το κατα Λουκαν, το ύπο Παύλο επαινούμενον ευαγγελίου, τοις απο των εθνών πεποιηκοτα επι πασι το κατά Ιωάννην και εν τῷ πεμπτῳ δε των εις το κατα Ιωαννην εξηγητικων, ὁ αυτος ταυτα περί των επιτολων των Αποτόλων φησιν· ὁ δὲ ἱκανωθεις διακονος γενεσθαι της καίνης διαθηκης & γραμματος αλλα πνεύματος Παῦλος ὁ πεπληρωκως το ευαγγελιον απο Ιερουσαλημ και κυκλῳ μέχρι το Ιλλυρικε, ουδε πασαις εγραψενο αις εδίδαξεν εκκλησίαις· αλλα και δις εγραψεν, ολίγους τίχους επέσειλε Πετρος δε εφ ̓ ᾧ οικοδομείται ἡ Χριςε εκκλησία, ἧς πυλαι ᾅδε 8 κατισχύσουσι, μιαν επιςολην ὁμολογουμένην καταλελοιπεν· εγω δε και δευτέραν, αμφιβαλλεται γαρ το δει περί του αναπεσοντος λέγειν επι το έήθος του Ιησε, Ιωανν8 ; ός ευαγγελιον ἑν και ταλελοιπεν, ὁμολογων δυνασθαι τοσαυτα ποιήσειν, & ουδέ ὁ κόσμος χωρησαι εδύνατο έγραψε δε και την αποκαλυψιν, κελευθείς σιωπῆσαι και μη γράψαι τας των ἑπτα βροντων φωνας καταλελοιπε δε και επισολήν πανυ ολίγων τίχων· εσω δε και δευτεραν και τριτην επει 8 παντες φασι γνησίους είναι ταυτας πλην εισι είχων αμφότεραι ἑκατον περί της προς Εβραίους επιτολής ὁμιλίαις ταῦτα διαλαμβαναι

M

επι προς τουτοις

εν ταις εις αυτήν

ὅτι ὁ χαρακτηρ της λέξεως

ment, may confult Lardner's Credibility, in which this article is treated with moft particular attention.

SECT. II.

Information collected by Eufebius from the Works of the Three First Cen

turies.

HAD the writers of the two first centuries poffeffed the fame anxious

care

λεξεως της προς Εβραίους επιγεγραμμένης επιςολης, ουκ έχει το εν λόγῳ ιδιωτικον το Αποτολε, ὁμολογήσαντος ἑαυτον ιδιωτην ειναι τῷ λόγῳ, τουτ' εσι τη φρασει αλλα ετιν ή επισολη συνθεσει της λεξεως Ελληνικώτερα, πας επισάμενος κρίνειν φρασεων διαφορας, ὁμολο γησαι αν παλιν τε αν ότι τα νοήματα της επισολής θαυμασια εσι, και ου δευτερα των Αποςολικων ὁμολο γουμένων γραμμάτων, και 1870 αν συμφήσαι είναι αληθες, πας ὁ προσέχων τη αναγνώσει τη Αποτολικης τουτοις. μεθ ̓ ἑτερα επιφερει λεγων. εγω δε αποφαι νόμενος είποιμ' αν, ότι τα μεν νοηματα το Αποτολ8 εςιν * δε φρασις και ἡ σύνθεσις, απομνημονεύσαντος τινος τα αποτολικά, και ώσπερει σχολιογραφήσαντος τα ειρημενα ύπο τε διδασκαλε ει τις εν εκκλησία έχει

I

ταυτην