II. PART strictum, in unitate spiritus contineat, salvumq; et incolumem suo exhibeat Salvatori. Quo quidem in munere obeundo nos ad prædictæ ecclesiæ gubernacula Dei benignitate vocati, nullum laborem intermittimus, omni opere contendentes, ut ipsa unitas et catholica religio (quam illius autor ad probandum suorum fidem, et correctionem nostram, tantis procellis conflictare permisit) integra con Elizabethæ flagitia. servetur. Sed impiorum numerus tantum potentia invaluit, ut nullus jam in orbe locus sit relictus, quem illi pessimis doctrinis corrumpere non tentarint, adnitente inter cæteros flagitiorum serva Elizabetha prætensa Angliæ regina, ad quam, veluti ad asylum, omnium infestissimi profugium invenerunt. Hæc eadem regno occupato, supremi ecclesiæ capitis locum in omni Anglia, ejusq; præcipuam autoritatem atq; jurisdictionem monstrose sibi usurpans, regnum ipsum jam tum ad fidem catholicam et bonam frugem reductum, rursus in miserum exitium revocavit. Usu namq; veræ religionis, quam ab illius desertore Henrico Octavo olim eversam, claræ memoriæ Maria regina legitima, hujus sedis præsidio reparaverat, potenti manu inhibito, secutisq; et amplexis hæreticorum erroribus, regium consilium ex Anglica nobilitate confectum diremit, illudq; obscuris hominibus hæreticis complevit; catholicæ fidei cultores oppressit, improbos concionatores, atq; impietatum administros reposuit; missæ sacrificium, preces, jejunia, ciborum delectum, cœlibatum, ritusq; catholicos abolevit: libros manifestam hæresim continentes, toto regno proponi, impia mysteria, et instituta ad Calvini præscriptum a se suscepta, et observata, etiam a subditis servari mandavit: episcopos, ecclesiarum rectores, et alios sacerdotes catholicos, suis ecclesiis et beneficiis ejicere, ac de illis, et aliis rebus ecclesiasticis, in hæreticos homines disponere, deque ecclesiæ causis decernere ausa, prelatis, clero et populo, ne Romanam ecclesiam agnoscerent, neve ejus præceptis sanctionibusque canonicis obtemperarent, interdixit; plerosque in nefarias leges suas venire, et Romani pontificis autoritatem, atque obedientiam abjurare, seque solam in temporalibus et spiritualibus dominam agnoscere, III. jurejurando coegit: pœnas et supplicia eis, qui dicto non es- BOOK sent audientes, imposuit, easdemq; ab iis, qui in unitate fidei et predicta obedientia perseverarunt, exegit: catholicos antistites et ecclesiarum rectores in vincula conjecit; ubi multi diuturno languore et tristitia confecti, extremum vitæ diem misere finierunt. Quæ omnia cum apud omnes nationes perspicua et no- Necessitas toria sint, et gravissimo quamplurimorum testimonio ita pontificem ad judicium comprobata, ut nullus omnino locus excusationis, defen- impellens. sionis, aut tergiversationis relinquatur: nos multiplicatis aliis atque aliis super alias impietatibus et facinoribus, et præterea fidelium persecutione, religionisque afflictione, impulsu et opera dicta Elizabethæ, quotidie magis ingravescente; quoniam illius animum ita obfirmatum atque induratum intelligimus, ut non modo pias catholicorum principum, de sanitate et conversatione preces, monitionesque contempserit, sed ne hujus quidem sedis ad ipsam hac de causa nuncios in Angliam trajicere permiserit; ad arma justitiæ contra eam de necessitate conversi, dolorem lenire non possumus, quod adducamur in illam animadvertere, cujus majores de rep. Christiana tantopere meruere. declaratio. Illius itaq; autoritate suffulti, qui nos in hoc supremo justitiæ throno, licet tanto oneri impares, voluit collocare, de apostolicæ potestatis plenitudine, declaramus prædictam Elizabetham hæreticam, et hæreticorum fautricem, eique adherentes in predictis, anathematis sententiam incurrisse, esseque a Christi corporis unitate præcisos: quinetiam ipsam Sententiæ prætenso regni prædicti jure, necnon omni et quorumque dominio, dignitate, privilegioque privatam: et item proceres, subditos et populos dicti regni, ac cæteros omnes, qui illi quomodocunque juraverunt a juramento hujusmodi, ac omni prorsus dominii, fidelitatis, et obsequii debito, perpetuo absolutos, prout nos illos præsentium authoritate absolvimus, et privamus eandem Elizabetham prætenso jure regni, aliisque omnibus supradictis. Præcipimusque et interdicimus universis et singulis proceribus, subditis, populis et aliis prædictis; ne illi, ejusve monitis, mandatis, et legibus audeant obedire: qui secus egerint, eos simili anathematis PART sententia innodamus. Quia vero difficile nimis esset presentes quocunque illis opus erit perferre; volumus ut earum exempla, notarii publici manu, et prelati ecclesiastici, ejusve curiæ sigillo obsignata, eandem illam prorsus fidem in judicio et extra illud ubique gentium faciant, quam ipsæ presentes facerent, si essent exhibitæ, vel ostensæ. Datum Romæ apud Sanctum Petrum, anno incarnationis Dominicæ millesimo quingentesimo sexagesimo nono. Quinta kalend. Martii, pontificatus nostri anno quinto. Cæ. Glorierius. H. Humyn. |