This is better. So much the better. Αὐτὸ εἶναι τὸ καλίτερον. Τόσον τὸ καλίτερον. Εχετε λόγον, ἔχετε δίκαιον. You are in the right. Διὰ νὰ βεβαιώσης, νὰ ἀρνηθῆς, νὰ συγκαταιευσης, καὶ τξ. Εἶναι ἀληθινὸν, εἶναι ἀληθές στατον. Διὰ νὰ σᾶς εἴπω τὴν ἀλήθειαν. Βάλλω στίχημα ὅτι εἶναι. Βάλλω στίχημα ὅτι δὲν εἶναι ἔτζη. Ναι, μὰ τὴν πίστιν μου. Σᾶς ὀμνύω ὡσὰν τεμημένος ἄνθρωπος. Σᾶς ὀμνύω ἐπάνω εἰς τὴν τιμήν μου. Πιστεύσετε με. Ημπορῶ νὰ σᾶς τὸ βεβαιώσω. Ἤθέλα βαλῃ στίχημα, ὅτι θέλετε διὰ τοῦτο. Μὴ τύχῃ καὶ ἀστείζεσθε (χορατεύετε); Ομιλείτε μὲ τὰ ὅλα σας ; Ἐγὼ σᾶς ὁμιλῶ με τὰ ὅλα μου, καὶ σᾶς λέγω τὴν ἀλήθειαν. To affirm, deny, consent, &c. It is true, it is very true. To tell you the truth. Who doubts it? There is no doubt. I believe it, I do not believe it. I say yes. I say no. I wager it is. I wager it is not so. Yes, by my faith. In conscience. By my life. Yes, I swear it to you. I swear to you as an honest man. I swear to you on my honour. Believe me. I can assure you of it. I would lay what bet you please on this. Your jest by chance? Do you speak seriously? I speak seriously to you, and tell you the truth. Ἐγὼ σᾶς τὸ βεβαιώνω. Πρέπει νὰ σᾶς πιστεύσω. Τὸ λοιπὸν ἂς εἶναι με καλὴν Δὲν εἶναι ἀληθινὸν. Δὲν εἶναι τίποτες ἀπὸ αὐτὸ. Εἶναι ἕνα ψεῦδος μία ἀπάτη. I assure you of it. I must believe you. Well, well. It is not true. It is false. There is nothing of this. It is a falsehood, an imposture. Ἐγὼ ἀστείζομουν (ἐχορά- I was in joke. Ἐγὼ το εἶπα διὰ νὰ γελάσω. Μὲ ἀρέσει κατὰ πολλὰ. Ἐγὼ ἐναντιώνομαι εἰς τοῦτο. Διὰ νὰ συμβουλευθῆς, νὰ στο I said it to laugh. It pleases me much. I agree with you. I give my assent. I do not oppose this. I will not. I object to this. To consult, consider, or re- What ought we to do? What do you advise me to do? Let us do this. It is better that I- Δὲν ἤθελεν εἶναι καλίτερον Would it not be better that νά The reader by the specimens below will be enabled to compare the modern with the ancient tongue. PARALLEL PASSAGES FROM ST. JOHN'S GOSPEL. Νέον. Κεφάλ. ά. 1. ΕΙΣ τὴν ἀρχὴν ἦτον ὁ λόγος· καὶ ὁ λόγος ἦτον μετὰ Θεοῦ· καὶ Θεὸς ἦτον ὁ λόγος. 2. Ετοῦτος ἦτον εἰς τὴν ἀρχὴν μετὰ Θεοῦ. 3. Ὅλα [τὰ πράγματα] διὰ μέσου τοῦ [λόγου] ἐγίνηκαν, καὶ χωρὶς αὐτὸν δὲν ἔγινε κανένα εἴτι ἔγινε. 4. Εἰς αὐτὸν ἦτον ζωὴ· καὶ ἡ ζωὴ ἦτον τὸ φῶς τῶν ἀνθρώπων. 5. Καὶ τὸ φῶς εἰς τὴν σκοτείαν φέγγει, καὶ ἡ σκοτεία δὲν τὸ κατάλαβε. 6. Ἔγινεν ἕνας ἄνθρωπος ἀπεσταλμένος ἀπὸ τὸν Θεὸν, τὸ ὄνομά του Ιωάννης. THE INSCRIPTIONS AT ORCHOMENUS, FROM MELETIUS. ΟΡΧΟΜΕΝΟΣ, κοινῶς Σκριποῦ, Πόλις ποτὲ πλουσιω τάτη καὶ ἰσχυρωτάτη, πρότερον καλουμένη Βοιωτικαὶ ̓Αθῆναι, εἰς τὴν ὁποίαν ἦτον ὁ Ναὸς τῶν Χαρίτων, εἰς τὸν ὁποῖον ἐπλήρῳνον τέλη οἱ Θηβαῖοι, οὗτινος τὸ ἔδαφος ἀνεσκάφθε ποτὲ ὑπὸ τῶν Ασπαλάγκων. Ἐπανηγύριζον εἰς αὐτὴν τὴν Πόλιν τὰ Χαριτήσια, τοῦ ὁποίου ̓Αγῶνος εὗρον ἐπιγραφάς ἐν στήλαις ἔνδον τοῦ κτισθέντος Ναοῦ ἐπ ̓ ὀνόματι τῆς Θεοτόκου, ὑπὸ τοῦ Πρωτοσπαθαρίου Λέοντος, ἐπὶ τῶν Βασιλέων Βασιλείου, Λέοντος, καὶ Κωνσταντίνου, ἐχούσας οὕτως. Ἐν μὲν τῇ μια κοινως. 66 66 Υποκριτής. "Ατταλος Αττάλου Αθηναῖος. « Οἵδε ἐνίκων τὸν νήμητον ἀγῶνα τῶν ὁμοδωων. « Παῖδας αὐληστὰς. “ Διοκλῆς Καλλιμήδου Θηβαῖος. σε Παῖδας ἡγεμόνας. · Στρατῖνος Εὐνίκου Θηβαῖος. σε Ανδρας Αὐλητὰς. “ Διοκλῆς Καλλιμήδου Θηβαῖος. 66 31 "Ανδρας ἡγεμόνας. « Ρόδιππος Ῥοδίππου ̓Αργεῖος. 66 66 66 Τραγωδός. • Ιπποκράτης ̓Αριστομένους Ῥόδιος. 66 Κωμωδός. Καλλίστρατος Εξακέστου Θηβαῖος. « Τὰ ἐπινίκια. “ Μνασίνω ἄρχοντος ἀγωνοθετίοντος τὸν Χαριτείσιον, εὐαριστω πάντων ὃς τυδε ἐνικώσαν τὰ χαριτείτια. 66 Σαλπιγκτάς. |