1 31 And their eyes were opened, and they knew him; and he vanished out of their sight. 32 And they said one to another, Did not our heart burn within us while he talked with us by the way, and while he opened to us the scriptures? 33 And they rose up the same hour, and returned to Jerusalem, and found the eleven gathered together, and them that were with them, 34 Saying, The Lord is risen indeed, and hath appeared to Simon. 35 And they told what things were done in the way, ககுறித்துச்சொல்லி யிருக்கிறவை களை அவர்களுக்குவிவரமாய்க் கா ண்பித்தார். உஅ அத்தருணத்திலே தாங்கள் போகிற ஊருக்குச் சமீபமானார்கள் அப்பொழுது அவர் அப்புறம்போ கமனதைக்காண்பித்தார். மிக உக அவர்கள் சொன்னது; சா யந்தரமாயிற்றே பொழுதும் போ கினறதே. ஆகையால் நீர் எங்களி டத்திலே தங்க வேண்டுமென்று வும் வேண்டிக்கொண்டார்கள்.அ தன் பினபு அவர் அவர்களிடத்திலே தங்கும்படி பிரவேசித்தார். ய அப்படி யவர்களுடனேபந் தியிருக்கையில், அவர் அப்பத்தை யெடுத்து ஆசீர்வாதஞ்சொல்லி அ தைப்பிட்டு அவர்களுக்குக்கொடுத் தார். ஙக அப்பொழுது அவர்களுடை யகண்கள் திறக்கப்பட அவரையறி ந்தார்கள். கூஉ உடனே அவர் அவர்களுக்கு விலகினார். அப்பொழுது அவர்கள் ஒருவரையொருவர் நோக்கி, வழியி லேஅவர் நம்முடனேபேசி, ஙரு பின்பு வழியிலே நடந்தவை களையும் அவர் அப்பத்தைப் பிட் கையில் தாங்கள் அவரை யறிந்து அவர்கள் அவரை யொரு ஆ வியெனறெண்ணிக் கலக்கமும்ப யமும் அடைந்தார்கள். ஙஅ அப்பொழுது அவர் அவர் களைநோக்கி, நீங்கள் என்னத்தி காகக்கலங்குகிறீர்கள்? என்னத்தி ற்காக உங்களிருதயங்களிற் சந்தே கங்களெழுமபுகினறன்? and how he was known of them in breaking of bread. 36 And as they thus spake, Jesus himself stood in the midst of them, and saith unto them, Peace be unto you. 37 But they were terrifiedand afrighted, and supposed that they had seen a spirit. 38 And he said unto them, Why are ye troubled ? and why do thoughts arise in your hearts? for a கூகூ என்கைகளையுங்கால்களையும் 39 Behold my hands and பாருங்கள். நான் தானிருக்கிறேன். my feet, that it is I myself: என்னைத் தொட்டுப்பாருங்கள். நீ handle me, and see; ங்கள் காண்கிறபடி எனக்குமாமிச spirit hath not flesh and மும் எலும்புகளுமுண்டாயிருக்கிற bones, as ye see me have. துபோல ஒரு ஆவிக்கு மில்லையே என்று சொல்லி, சுய கைகளையுங் கால்களையும் அ வர்களுக்குக்காண்பித்தார். சக அப்படியிருந்துஞ் சந்தோ ஷத்தினாலே அவர்கள் பின்னும் விசு வாசியாமற் பிரமிப்பா யிருககிற பொழுது போசனத்துக்கு ஏதாகி லுமிங்கே யுண்டாவென்றார். சஉ அபபொழுது அவர்கள் பொரித்த மீன்கண்டத்தையுந் தே ன்கூட டுத் துணிக்கையையும் அவ ருக்குக்கொடுத்தார்கள். 40 And wher he had thus spoken, he shewed them his hands and his feet. 41 And while they yet believed not for joy, and wondered, he said unto them, Have ye here any meat. 42 And they gave him a piece of a broiled fish, and of an honeycomb. 43 And he took it, and did eat before them. சங அவைகளை யவர்எடுத்து அ வர்களுக்குமுன்பாகப்புசித்து, சச பினபு அவர்களுடனே சொ 44 And he said unto them, ன்னதாவது; மோசேயின் பிரமா These are the words which ணப்புத்தகத்திலேயுந் தீர்க்கதரிச் I spake unto you, while I னப்புத்தகங்களிலேயுஞ் சங்கீதப்பு was yet with you, that all த்தகத்திலேயும் என்னைக்குறித்தெ things must be fulfilled ழுதியிருக்கிறயாவும் நிறைவேறவே which were written in the மன்று நான் உங்களோடே law of Mases, and in the ண்டு prophets, and in the psalms, யிருந்தகாலத்திலே உங்களுடனே concerning me. 45 Then opened he their understanding, that they might understand the scrip tures, 46 And said unto them, Thus it is written, and thus it behoved Christ to suffer, and to rise from the dead the third day. 47 And that repentance and remission of sins should be preached in his name among all nations, begin ning at Jerusalem. 48 And ye are witnesses of these things. 49 And, behold, I send the promise of my Father upon you : but tarry ye in the city of Jerusalem, until ye be endued with power from on high. 50 T And he led them out as far as to Bethany, and he lifted up his hands, and blessed them. 51 And it came to pass, while he blessed them, he was parted from them, and carried up into heaven. 52 And they worshipped him, and returned to Jerusalem with great joy : 53 And were continually in the temple, praising and blessing God. Amen. சொல்லிக்கொண்ட சங்கதிகள் வைகளேயென்று சொல்லி, சரு பின்பு வேத வாக்கியங்களை அவர்கள் அறிந்து கொள்ளும்படி அவர்களுடைய மனதுக்குப்புத்தி யைக்கொடுத்து அவர்களுடனே சொன்னதாவது; சசு இவ்விதமாய் எழுதியிருக்கி ன்றது. அல்லாமலும் அந்தப்படி யேகிறிஸ்துப்பாடுபடவும் மூன்றாம் நாளிலே மரித்தோரிலிருந்து எழு ந்திருக்கவும், சஎ எருசலேந்தொடங்கிச் சக ல் தேசத்தாருக்கும் அவருடைய நாமத்தினாலே மனந்திருப்புதலையும் பாவமனனிப்பையும் பிரசங்கிக்க வும் வேண்டியதாயிருந்தது. சஅ நீங்களே அவைகளுக்குச் சாட்சிகளாயிருக்கிறீர்கள். சகூ பின்பு நான் என்பிதாவாக குத்தத்தம்பண்ணினதை யுங்களுக் கு அனுப்புவேன். நீங்கள் உன்னத் த்திலிருந்து வரும் பெலனைப்பெற றுக்கொள்ளுகிறவரைக்கும் எருச் லேம் நகரத்திலிருங்களென்றார். ம ருய பின்பு அவர் பெத்தானி யூர் வரைக்கும் அவர்களை அழைத் க கொண்டுபோய்த் தமமுடைய கை களையுயர்த்தி, அவர்களை யாசீர்வதி த்தார். ரிந் ருக அவர்களை யாசீர்வதிக்கை யில் அவர் அவர்களை விட்டு து பரமணடலத்திற்கு எடுத்துக கொள்ளப்பட்டார். ருஉ அபபொழுது அவர்கள் அ வரைத்தொழுதுகொண்டு, மிகுந்த சந்தோஷத்தோடே எருசலேம் ந கரத்துக்குத்திரும்பி, ருங இடைவிடாமல் தேவாலயத் திலே பராபரனைத் துதித்து வாழ்த் திககொண்டிருந்தார்கள். ஆமன். ள சஎ |